ver mapa
Esta obra de Fernando García Branco de 1997 composta por pedra e bronce, sitúase na praza contigua á Capela de San Mauro, próximo ao Pazo de Cotón, antes de cruzar os seus arcos saíndo do centro de Negreira.
Con el, homenaxéase aos moitos emigrantes que tiveron que saír da zona en busca dunha mellor vida para eles e os seus.
Este monumento componse de tres personaxes que representan un feito. Un home coa súa pequena equipaxe e rostro serio e decidido camiña lonxe do seu fogar, deixando atrás á súa familia. Desde o outro lado da parede de pedra, un neno chorando, o seu fillo, aínda lle agarra do pantalón dende a xanela para retelo e que non se vaia.
Alén da parede que representa o fogar e do Planeta Terra atópase a outra escena da representación: a muller e nai, mantén en brazos un neno máis pequeno ao que consola e acariña.
